PiS walczy z korupcją na pokaz

octopus

Głównym hasłem Prawa i Sprawiedliwości jest walka z korupcją. Propagandowo PiS odniósł sukces.

Ale nic nie zrobił, by powstały ustawy pomocne w tej walce
Nie ma hucznie zapowiadanej nowej ustawy antykorupcyjnej.
Najwyżsi urzędnicy rządowi mogą, ale wcale nie muszą ujawniać swoich oświadczeń majątkowych, a np. posłowie są do tego bezwzględnie zobowiązani.

Prezydent i urzędnicy jego kancelarii nie muszą ujawniać otrzymywanych prezentów.

Nikt nie analizuje oświadczeń majątkowych parlamentarzystów i urzędników.
Owszem, powstał projekt nowej ustawy, która miała zaradzić tym problemom, ale dopiero kilka miesięcy temu.
Posłowie w pracach nad projektem doszli do... 11. artykułu. Mają do przerobienia jeszcze 40 artykułów.
Tempo wyjątkowo powolne jak na sztandarową kwestię programową. Przypomnijmy, w jak rekordowym tempie nowelizowano ustawę o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji po to, by PiS wkrótce po przejęciu władzy mógł szybko zawładnąć mediami publicznymi.

Trwało to zaledwie miesiąc.

Nie ma też nowej ustawy o wyborze prezydenta RP.
A obecna ordynacja prezydencka legalizuje stare, patologiczne praktyki: finansowanie kampanii przez biznes, a także organizowanie zbiórek publicznych, czyli sprzedawanie słynnych cegiełek.

Pozwala to na przyjmowanie pieniędzy z podejrzanych źródeł. W tej sprawie nie ma nawet projektu nowelizacji. Zmiany należałoby wprowadzić już teraz, bo majstrowanie przy ordynacji tuż przed wyborami jest fatalną praktyką.

Ponadto staremu Sejmowi nie udało się uchwalić ustawy dotyczącej planów zagospodarowania przestrzennego.

Brak tych planów jest źródłem wszelakiej korupcji, bo daje urzędnikom nieograniczoną władzę nad biznesowymi i prywatnymi inwestorami, którzy chcieliby coś wybudować. Uchwalono za to specustawę dotyczącą Euro 2012, która bardzo liberalizuje zasady przyznawania zamówień publicznych i otwiera korupcji szeroko drzwi.

PiS woli od ślęczenia nad nowymi przepisami urządzanie widowiskowych polowań na potencjalnych łapówkarzy. I spektakle na komisjach śledczych do badania starych prywatyzacji.

Bo to przynosi konkretne efekty propagandowe: w ciągu dwóch lat spadła liczba Polaków przekonanych, że korupcja występuje u nas bardzo często.

Źródło: Gazeta Wyborcza